Περίεργη μέρα ξημέρωσε.
Καπνός από παντού. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Σε κάθε γειτονιά, δρόμο και ταράτσα στριμωγμένες ψησταριές για το έθιμο. Ευκαιρία των ανθρώπων να βρεθούν, να χαρούν, να γιορτάσουν, να ζήσουν. Ωραίο πράγμα να ζεις, έτσι δεν είναι;
Και την ίδια στιγμή άνθρωποι κατατρεγμένοι, αναγκάζονται να φύγουν για να από-φύγουν το σκοτάδι.
Φεύγουν για να βρουν τη ζωή. Τη ζωή που κάποιοι αποφάσισαν να τους στερήσουν, να τους κλέψουν.
Υπάρχει πιο άσχημο πράγμα από το να αφαιρείς τη ζωή;
Να την κόβεις μαχαίρι. Δεν υπάρχει δικαιολογία ούτε αιτία. Για όποιο λόγο και αν το κάνει κανείς, δεν πρέπει να βρίσκει δίκιο πουθενά.
Είμαστε με τη ζωή. Είμαστε με τους λαούς.
